واسه تو همیشه میخندیدم نفهمیدی چه غمی تو خنده های من گُمِ
نفهمیدی تو گوشه ای از ذهنم بودی ، بقیَش صدای مردم
واسه تو همیشه میخندیدم نفهمیدی چه غمی تو خنده های من گُمِ
نفهمیدی تو گوشه ای از ذهنم بودی ، بقیَش صدای مردم

دنبالِ پاییدن و اذیت نبودم فکرم هزارجا بود و تو کارَم هزارتا غول
فکر کردی که آقاتون هزارپا بود ، فِک کردی درگیری همون یه دادگاه بود
با آهنگای مجانی واسه تو چیزایی خریدم که هرجا نی
خیلی چیزامَم از سَرِت زیاد بود ، ولی خُب اصن این حرفا نی
حرفات ، نداره توش هدفِ خاصی ، تو اس ام اس هات همه چیمو پونصد دفعه خواستی
من اصن ، واسه چی میخواستمِت دنبالِ آرامش بودم تو بغلِت راستی

واسه تو همیشه میخندیدم نفهمیدی چه غمی تو خنده های من گُمِ
نفهمیدی تو گوشه ای از ذهنم بودی ، بقیَش صدای مردم
واسه تو همیشه میخندیدم نفهمیدی چه غمی تو خنده های من گُمِ
نفهمیدی تو گوشه ای از ذهنم بودی ، بقیَش صدای مردم

همه خطّا روت مِن بعد بستَس ، درک نمیکردی که ذهنم خستَس
از اون اولِش میدونستی دورِ من شلوغِ خودت خواستی کردی انقد دست دست
گفتم آرومَم تو تو بغلمی گیر نمیدم بِت تو هم اون سین جین هاتو بذا کنار
گفتم هرجایی میخوای برو ، هر کاری بکن ، فقط محل نده به آشِنا
اگه تو ، خوبَمو میخواستی که کامنتِ هوادارامون رو روانِت نمیرفت
تازه باید ، خوشحالم میشدی جای اینکه گیر بدی به روابطِ بی ربط
اگه شما ، خوبَمو میخواستی میفهمیدی فقط باید مالِ تو نباشم
جای اون همه حرفای دری وری میذاشتی چند روز تو حالِ خودم باشم

واسه تو همیشه میخندیدم نفهمیدی چه غمی تو خنده های من گُمِ
نفهمیدی تو گوشه ای از ذهنم بودی ، بقیَش صدای مردم
واسه تو همیشه میخندیدم نفهمیدی چه غمی تو خنده های من گُمِ
نفهمیدی تو گوشه ای از ذهنم بودی ، بقیَش صدای مردم